Lewicki Adam Władysław
PRAWNIK, SYNDYK KURII BISKUPIEJ
Urodził się 23 stycznia 1901 r. w Wielbrandowie w powiecie
starogardzkim w rodzinie właścicieli gospodarstwa rolnego Jakuba i Elżbiety zd. Raduńskiej. Ukończył szkołę powszechną w Skórczu i kontynuował naukę w pruskim gimnazjum
w Starogardzie Gd. (Königliches Friedrichs-Gymnasium). Maturę zdał 22 czerwca 1921 r. już w niepodległej Polsce jako absolwent pierwszego rocznika Państwowego Gimnazjum.
W latach 1921-1925 studiował prawo na Uniwersytecie Poznańskim. Aplikanturę odbył w Tczewie i Starogardzie Gd. Po złożeniu w 1927 r. egzaminu asesorskiego, a w 1928 r. egzaminu sędziowskiego przed komisją egzaminacyjną przy Sądzie Apelacyjnym w Toruniu otrzymał nominację sędziowską i podjął pracę w sądzie w Starogardzie Gd. W 1930 r. został naczelnikiem sądu w Kowalewie Pomorskim. W 1932 r. przeniósł się do Pelplina, gdzie 1 kwietnia tr. objął stanowisko syndyka Kurii Biskupiej Chełmińskiej. Równolegle prowadził prywatną kancelarię adwokacką i notarialną. W okresie okupacji przebywał w Generalnej Guberni (Radzymin, Radom, Kozienice). Do obowiązków syndyka Kurii Biskupiej w Pelplinie wrócił wiosną 1945 r. Od 1 listopada 1956 r. równolegle pełnił stanowisko syndyka Kurii Biskupiej w Gdańsku. W okresie stalinowskim z oddaniem i determinacją reprezentował stronę kościelną i poszczególnych duchownych w sądach, prokuraturze i urzędach państwowych, narażając się władzom komunistycznym. W latach 1945-1963 wykładał prawo wyznaniowe w Wyższym Seminarium Duchownym w Pelplinie i Gdańskim Seminarium Duchownym (od 1962). W 1977 r. zakończył działalność zawodową.
W Miesięczniku Diecezji Chełmińskiej (1933-1938) zamieścił wiele artykułów z zakresu prawa podatkowego, umów dzierżawnych, ubezpieczeń, własności nieruchomości kościelnych. Uhonorowany został przez papieża Pawła VI tytułem szambelana papieskiego i odznaczony Orderem Św. Sylwestra (1965). Zmarł 18 stycznia 1980 r. w Pelplinie. Pochowany na miejscowym cmentarzu. Z poślubioną 27 października 1927 r. w Linowie k. Grudziądza Walerią Pańcierzyńską miał sześcioro dzieci – zmarłą w dzieciństwie Teresę, Stefana (prawnika), Tadeusza (mgr. historii), Barbarę zamężną Pańcierzyńską (bibliotekarkę), Marię zamężną Deutsch (mgr geografii), Michała (mgr. inż.).
w Starogardzie Gd. (Königliches Friedrichs-Gymnasium). Maturę zdał 22 czerwca 1921 r. już w niepodległej Polsce jako absolwent pierwszego rocznika Państwowego Gimnazjum.
W latach 1921-1925 studiował prawo na Uniwersytecie Poznańskim. Aplikanturę odbył w Tczewie i Starogardzie Gd. Po złożeniu w 1927 r. egzaminu asesorskiego, a w 1928 r. egzaminu sędziowskiego przed komisją egzaminacyjną przy Sądzie Apelacyjnym w Toruniu otrzymał nominację sędziowską i podjął pracę w sądzie w Starogardzie Gd. W 1930 r. został naczelnikiem sądu w Kowalewie Pomorskim. W 1932 r. przeniósł się do Pelplina, gdzie 1 kwietnia tr. objął stanowisko syndyka Kurii Biskupiej Chełmińskiej. Równolegle prowadził prywatną kancelarię adwokacką i notarialną. W okresie okupacji przebywał w Generalnej Guberni (Radzymin, Radom, Kozienice). Do obowiązków syndyka Kurii Biskupiej w Pelplinie wrócił wiosną 1945 r. Od 1 listopada 1956 r. równolegle pełnił stanowisko syndyka Kurii Biskupiej w Gdańsku. W okresie stalinowskim z oddaniem i determinacją reprezentował stronę kościelną i poszczególnych duchownych w sądach, prokuraturze i urzędach państwowych, narażając się władzom komunistycznym. W latach 1945-1963 wykładał prawo wyznaniowe w Wyższym Seminarium Duchownym w Pelplinie i Gdańskim Seminarium Duchownym (od 1962). W 1977 r. zakończył działalność zawodową.
W Miesięczniku Diecezji Chełmińskiej (1933-1938) zamieścił wiele artykułów z zakresu prawa podatkowego, umów dzierżawnych, ubezpieczeń, własności nieruchomości kościelnych. Uhonorowany został przez papieża Pawła VI tytułem szambelana papieskiego i odznaczony Orderem Św. Sylwestra (1965). Zmarł 18 stycznia 1980 r. w Pelplinie. Pochowany na miejscowym cmentarzu. Z poślubioną 27 października 1927 r. w Linowie k. Grudziądza Walerią Pańcierzyńską miał sześcioro dzieci – zmarłą w dzieciństwie Teresę, Stefana (prawnika), Tadeusza (mgr. historii), Barbarę zamężną Pańcierzyńską (bibliotekarkę), Marię zamężną Deutsch (mgr geografii), Michała (mgr. inż.).
Opracował B. Wiśniewski na podstawie: Ryszard Szwoch, Słownik biograficzny Kociewia
, t.1, Starogard Gd. 2005, s. 160-161. Zdjęcie Adama Władysława Lewickiego – Ryszard Szwoch, op.cit., s. 160.